Ogłoszenia duszpasterskie
III Niedziela Adwentu - 11.12.2022 r.

1. Dzisiaj przeżywamy 3. Niedzielę Adwentu, zwaną Niedzielą „Gaudete”. Źródłem radości jest Pan obecny wśród nas, a także zbliżające się święta Narodzenia Pańskiego. Dzisiaj 11 grudnia, w 3 Niedzielę Adwentu, Kościół w Polsce przeżywa „Niedzielę pokutną”, wynagradzającą za grzechy oraz błagalną o łaski dla Polski i dar pokoju dla świata.
2. W trzecim tygodniu Adwentu - w środę, piątek i sobotę - przypadają kwartalne Dni Modlitw o życie chrześcijańskie rodzin.
3. Od dnia 17 grudnia, tj. od soboty, rozpocznie się druga część Adwentu, przeznaczona na bezpośrednie przygotowanie Kościoła i nas do świętowania Narodzenia Pańskiego.
4. Aby dobrze i godnie przygotować się do Świąt, będzie okazja do sakramentu Pokuty - Spowiedzi św. adwentowej, w środy: 14 i 21 grudnia, przed „Roratami” od godz. 16.30 i po Mszy św. roratnej.
5. Poświęcone „Opłatki” na stoły wigilijne są do nabycia w naszym kościele. Można je zabierać dla swoich rodzin, sąsiadów, przyjaciół i znajomych. Są również Świece wigilijne „Caritas”, w cenie 7 zł i 18 zł.
6. Grupa Charytatywna zaprasza wszystkich serdecznie na „Kiermasz świąteczny”, który będzie trwał do niedzieli 18 grudnia.
7. Msze św. roratnie o Najśw. Maryi Pannie, są codziennie, w dni powszednie o godz. 17.00! Zapraszam wszystkich do udziału w Roratach!
8. Nowenna do Matki Bożej Nieust. Pomocy w środę, będzie po Mszy św. o godz. 17.00.
9. Dziękuję wiernym z ulicy Stalowej 8, do piętra 5, za sprzątanie kościoła oraz za ofiarę na kwiaty i na Mszę św., która za wszystkie rodziny i wiernych z tego bloku, będzie: w piątek 16 grudnia o godz. 17.00. W nowym tygodniu, o sprzątanie kościoła prosimy wiernych z ulicy Stalowej 8, od piętra 6, w sobotę po Mszy św. ok. godz. 18.00.
10. Parafialny „Opłatek” dla wiernych, szczególnie starszych, samotnych i chorych, a także dla członków naszych grup i wspólnot parafialnych, będzie miał miejsce w: niedzielę 8 stycznia 2023 r. Dokładne informacje będą przekazane w terminie późniejszym.
11. Dziękuję całej wspólnocie „Żywego Różańca” naszej parafii za przekazanie daru 1500 zł na utrzymanie i funkcjonowanie naszego kościoła. Wszystkim serdeczne „Bóg zapłać!”.
12. Na stolikach są nowe numery prasy katolickiej: „Niedzieli” i „Gościa Niedzielnego”.

Intencje od 11 do 18 grudnia 2022 r.

III Niedziela Adwentu – 11.12:

• godz. 07.30 - za: Marię Brudek z ok. dnia imienin – int. od koleżanek.
• godz. 09.30 - za: † Barbarę Grotkiewicz – int. od uczestn. pog., † Marzenę i Ryszarda Sikorę – int. od sąsiadów z ul. Okólnej i od znajomych z Os. Kalety.
• godz. 11.00 - za: † Teodorę Zarzycką – int. od sąsiadów z ul. Baczyńskiego, nr: 5, 5a, 5b, 5c oraz od przyjaciół i znajomych z ulic: Baczyńskiego i Podjazdowej, † Barbarę Nowakowską i zmar. z rodzin: Nowakowskich, Piejków, Sosnowskich i Pałęgów.
• godz. 12.30 - za: Sebastiana Kowalika z ok. 40 rocz. urodzin, o Boże błogosław., potrzebne łaski i opiekę Matki Bożej – int. od żony z dziećmi.

Poniedziałek – 12.12:

• godz. 17.00 - za: † Leona Święckiego w 29 rocz. śm. - int. od córki z rodziną.

Wtorek – 13.12:

• godz. 17.00 - za: Otylię Przybysz z ok. dnia Imienin, o potrzebne łaski i zdrowie, † Halinę Kamińską - XVI Msza św. gregoriańska – int. od syna z rodziną.

Środa – 14.12:

• godz. 17.00 - za: rodziny i wiernych z ul. Stalowej 1 i 1 / I, † Barbarę Grotkiewicz – int. od uczestn. pogrzebu, † Halinę Kamińską - XVII Msza św. gregoriańska – int. od syna z rodziną.

Czwartek – 15.12:

• godz. 17.00 - za: † Halinę Kamińską - XVIII Msza św. gregoriańska – int. od syna z rodziną.

Piątek – 16.12:

• godz. 17.00 - za: rodziny i wiernych z ul. Stalowej 8, do piętra 5, † Halinę Kamińską - XIX Msza św. gregoriańska – int. od syna z rodziną.

Sobota – 17.12:

• godz. 17.00 - za: † Wiktora Gadomskiego – int. od Mai, Dariusza Nyk i cioci Sławy Kuźmickiej.

IV Niedziela Adwentu – 18.12:

• godz. 07.30 - za: † Halinę Kamińską - XXI Msza św. gregoriańska – int. od syna z rodziną.
• godz. 09.30 - za: † Jakuba Jurczyńskiego – int. od Rodziców i brata, † Stefanię, Antoniego Olszowskich, † Barbarę, Tadeusza Olszowskich – int. od rodziny.
• godz. 11.00 - za: syna Radosława Kowala z ok. dnia rocz. urodzin, o Boże błogosław., opiekę Matki Bożej i łaskę zdrowia – int. od Rodziców.
• godz. 12.30 - za: † Alinę Krzywdę w 3 rocz. śm. - int. od męża i dzieci z rodzinami.

LIST RZYMSKOKATOLICKIEGO EPISKOPATU UKRAINY
DO DUCHOWIEŃSTWA I WIERNYCH KOŚCIOŁA KATOLICKIEGO W POLSCE

II Niedziela Adwentu, jest wielkim dniem solidarności Wspólnoty Kościoła w Polsce wobec Wspólnoty Kościoła na Wschodzie, a w tym roku w szczególny sposób w Ukrainie. To już po raz dwudziesty trzeci Polacy spoglądają w stronę Wschodu, aby dać piękne świadectwo pamięci o żyjących tam katolikach, którzy mimo trudności i wielu przeciwności zachowali wiarę. Uczynili to z wielkim poczuciem swojej tożsamości i jedności z całym Kościołem Powszechnym. Nigdy nie zerwali łączności ze Stolicą Apostolską i nie wyrzekli się wiary, a wielu stając w jej obronie cierpiało dla imienia Jezus, przyjmując karę więzienia, upokorzenia i zabrania możliwości kształcenia się. Wielu, a nie jest to mała liczba, ponieśli śmierć, składając swoje życie jako kamień węgielny Kościoła i przykład niezłomności. Postawę ich można zamknąć słowami św. Pawła Apostoła, który w Liście do Filipian pisał: „Dla mnie bowiem żyć - to Chrystus, a umrzeć - to zysk.” (Flp 1,21). I rzeczywiście tak się stało. Ich cierpienie, ufamy w to bardzo mocno, okazało się dla nich zyskiem, bo jak podpowiada nam wiara, przyznając się do Boga, otrzymali z Jego ręki nagrodę. Dostrzegamy ją i widzimy w zbawieniu, które stało się ich udziałem w gronie świętych i błogosławionych, oraz w owocu ziemskim ich ofiary, jakim było odnowienie struktur Kościoła po upadku reżimu komunistycznego.

Biedny, zniszczony i rozproszony Kościół, podjął wielką drogę wolności. Od samego początku nie była ona łatwa. Trzeba było bowiem odzyskiwać i odbudowywać kościoły. Trzeba było zatroszczyć się o powołania kapłańskie i zakonne. Trzeba było duszpastersko zatroszczyć się o wiernych. Dzisiaj możemy stwierdzić, że temu zadaniu Kościół sprostał. Było to możliwe w dużej mierze dzięki kapłanom i osobom zakonnym przybyłym z Polski. To oni stanęli obok nielicznych miejscowych duszpasterzy i podejmując wielki trud duszpasterskiej posługi, dzieląc niewygody i pokonując wszelkie przeszkody ze strony władzy, dali nowe oblicze Kościołowi. Stało się tak, ponieważ za nimi solidarnie stanęły ich wspólnoty diecezjalne i zakonne, parafie w których kiedyś pracowali i z których pochodzili. Dzięki ich posłudze, nawiązały się więzy przyjaźni pomiędzy wspólnotami parafialnymi. Trwają one nadal i są świadectwem i obrazem żywej Ewangelii miłości i troski o bliźnich będących w potrzebie. 

W tym miejscu, przychodzą na myśl słowa św. Pawła Apostoła zapisane w Liście do Kolosan: „A wszystko, co czynicie w słowie lub w uczynku, wszystko czyńcie w imię Pana Jezusa, dziękując Bogu i Ojcu przez niego.” (Kol 3,17). Zatem pouczeni słowem Apostoła, dziękujemy Kościołowi w Polsce za okazaną braterską miłość na przestrzeni tych ponad 30 lat wolności Kościoła w Ukrainie. To podziękowanie jest pierwszym, jakie dzisiaj chcemy jako Episkopat Kościoła Rzymsko-Katolickiego w Ukrainie wypowiedzieć i pozostawić pośród Polaków, którzy nie będąc najbogatszymi na świecie, potrafili się podzielić z jeszcze biedniejszymi.

Idąc dalej, chcemy zwrócić uwagę na hasło tegorocznego Dnia Modlitwy i Pomocy Kościołowi na Wschodzie, jakim jest: „Posłani w pokoju Chrystusa”. Pośród trwającej wojny w Ukrainie jest ono dla nas światłem nadziei, a zarazem dumą z postawy Polaków. Pan Jezus powiedział: „Zaprawdę, powiadam wam: Wszystko, co uczyniliście jednemu z tych braci moich najmniejszych, Mnieście uczynili.” (Mt 25,40). Zatem kolejny raz wypowiadając słowo dziękujemy, wypełniamy je treścią ewangelicznej miłości, jaką okazaliście w tych ostatnich miesiącach, gdy nakarmiliście głodnych, spragnionym daliście pić, przybyszów przyjęliście, nagich przyodzialiście i chorym podaliście pomocną dłoń. Uczyniliście to w swoim domu, któremu na imię – Polska. Za tę postawę bądźcie błogosławieni i weźcie w posiadanie obiecane przez Boga królestwo – prawdy, pokoju i sprawiedliwości.

Jesteśmy głęboko wzruszeni Waszą stałą życzliwością, solidarnością i jakże konkretną pomocą. Taka postawa jest wyrazem żywej wiary, bo jak powiada Apostoł Jakub: „Wiara bez uczynków jest martwa. Bo jaki z tego pożytek, bracia moi, skoro ktoś będzie utrzymywał, że wierzy, a nie będzie spełniał uczynków?” (Jk 2,14). Zatem wraz z całą wspólnotą Kościoła w Ukrainie dziękujemy i prosimy nadal pamiętajcie o nas. Wasza życzliwa pamięć niech przejawia się w modlitwie błagalnej o szybkie zakończenie wojny i nastanie pokoju, ale również, o co z pokorą ośmielamy się prosić, także w ofiarach i darach materialnych.

Zdajemy sobie sprawę, że i wam jest trudno żyć. Pomyślcie jednak o waszych braciach i siostrach w wierze, którzy stoją na progu katastrofy humanitarnej, związanej ze zniszczeniami infrastruktury energetycznej, a co za tym idzie, lękiem i strachem przed nadchodzącą zimą. Już dzisiaj wszyscy doświadczamy braku prądu, a konsekwencją tego jest brak ciepła i wody. W całej praktycznie Ukrainie, można z niego korzystać tylko 4 godziny na dobę. Są również miejsca, gdzie nie ma go całymi dniami. Zatem zbliża się do nas wróg, którego imieniem jest zimno, paraliż komunikacyjny i strach. Dzisiaj wojna to nie tylko front, gdzie toczą się walki przynoszące śmierć i raniące żołnierzy i osoby cywilne, ale również paraliż codziennego życia.

Św. Jan Paweł II powiedział: „Wierzę, że im bardziej się kocha, tym więcej się czyni, gdyż miłości, która nie jest niczym więcej niż uczuciem, nie mógłbym nawet nazwać miłością”. Prosimy was o tę właśnie miłość wyrażoną we wsparciu materialnym. Ono pomoże nam zabezpieczyć podstawowe potrzeby, takie jak chociażby zakup agregatów prądotwórczych, dzięki którym w naszych parafiach będziemy mogli zorganizować miejsca schronienia dla naszych wiernych, aby w krytycznym momencie mogli się ogrzać czy ugotować ciepły posiłek.

W czasie tak wielkiego doświadczenia, kiedy wojna pozostawia po sobie śmierć, cierpienie i zgliszcza, wspólnota Kościoła w Ukrainie nie jest sama, bo jest z nią Kościół w Polsce. Jesteście z nami od 24 lutego, gdy rozpoczęła się wojna. Trudno jest dzisiaj podsumować w liczbach otrzymaną pomoc, ale jest ona wielka, tak jak wielkie są serca Polaków. Prosimy bądźcie nadal blisko nas! Ta nasza prośba, którą kierujemy do Kościoła w Polsce, czyniąc to na ręce Episkopatu Polski, jest apelem lęku i trwogi o przetrwanie. Tak więc dziękujemy kolejny raz za dar modlitwy i pomoc finansową, jaką wesprzecie nas w II Niedzielę Adwentu. Na dzień dzisiejszy, wdzięczność naszą możemy najskuteczniej wyrazić poprzez modlitwę za ludzi dobrej woli. 

Niech za wszelkie dobro nam okazane błogosławi Was Bóg, Ojciec Miłosierdzia i ochrania Najświętsza Maryja Panna, nasza wspólna Królowa i Matka.

Rzymskokatoliccy Biskupi Ukrainy, zebrani na plenarnym posiedzeniu Konferencji Episkopatu Ukrainy.
Lwów, 25 listopada 2022 roku.

Link do pliku pdf

Nim odwrócisz się na pięcie
i odejdziesz od Chrystusa w nicość, zatrzymaj się i posłuchaj, co On ma ci do powiedzenia.
(Iz 11, 1-10; Rz 15, 4-9; Mt 3, 1-12)

Dzisiaj mówi do nas przez trzech swoich wysłanników. Pierwszym z nich jest Izajasz (VIII w. p.n.e.). On to zapowiadając czasy mesjańskie, czyli Chrystusa, posługuje się ciekawym obrazem, który na pierwszy rzut oka może budzić kontrowersje. W czasach Mesjańskich wilk zamieszka wraz z barankiem, pantera z koźlęciem, lew będzie żywił się trawą i słomą, krowa i niedźwiedzica będą żyły w przyjaźni. Skutkiem zaś tej przemiany, również życie ludzi stanie się bezpieczniejsze. Znamienny jest dobór przykładów dokonany przez Izajasza. Wyraźnie sugeruje, że dokonanie takich przemian, niejako przedefiniowania natury charakteryzującej się walką o byt, jest tylko w mocy samego Boga Stwórcy. Sugeruje więc Boską godność i moc Mesjasza i taki jest głęboki sens tej prorockiej wizji.

Z drugiej zaś strony Izajasz mówi o Mesjaszu, jako prawdziwym człowieku z pnia Jessego. Będzie On potomkiem króla Dawida, którego to Jessse był ojcem. Warto zauważyć, że Izajasz ma odwagę powiedzieć o uniwersalnym charakterze mesjańskiej misji, o czym wielu jego ziomków niestety zapomina.

Drugim prorokiem, który dzisiaj do nas przemawia, jest św. Jan Chrzciciel. Jan, będąc ostatnim prorokiem Starego Przymierza, przygotowuje powierzonych mu ludzi na przyjście Mesjasza. Jego chrzest w wodach Jordanu jest chrztem nawrócenia, czyli zmiany sposobu myślenia polegającej na życiu według prawa Bożego. Choć w stworzonym przez siebie świecie Bóg może działać dowolnie, to jednak z człowiekiem obdarzonym przez Niego wolną wolą i zaufaniem, postępuje inaczej. Zaprasza do przemian, co nie znaczy, że zwalnia z odpowiedzialności. Niestety wielu tego nie rozumie, a jeszcze więcej nie chce tego przyjąć. Ta obłuda musiała być już wtedy znacząca, skoro Jan ówczesnym obłudnikom nie szczędzi bardzo ostrych słów krytyki i roztacza przed nimi najczarniejsze wizje kary. Zaś sam Jan jest dla nas wzorem cudownej współpracy z Chrystusem Mesjaszem polegającej na pełnieniu woli Bożej i pięknej ludzkiej przyjaźni.

Trzecią postacią, która do nas dzisiaj przemawia, jest św. Paweł. Do tych wszystkich, którzy naiwnie oczekują „efektów specjalnych” związanych z przyjściem Chrystusa, Apostoł Narodów kieruje swoje przesłanie. Przemiana zewnętrzna na czasy mesjańskie generuje się w naszych wnętrzach. To tu powinniśmy przyjąć Mesjasza – Chrystusa. W ubiegłym tygodniu, powołując się na św. Pawła, mówiliśmy o przemianie napięć między tym, co w nas cielesne, a tym, co w nas duchowe. Ta twórcza synteza tych dwóch światów jest możliwa w nas tylko i wyłącznie przez przyjęcie Chrystusa Boga Człowieka, do naszego wnętrza. Czas mesjański jest w nas. I to właśnie sugeruje św. Jan Chrzciciel, całą swoją postawą i swoim nauczaniem. Ten, który idzie po nim Jezus Chrystus, przyjmie na siebie to, co jest największą sprzecznością w człowieku, śmiertelną sprzecznością, a mianowicie grzech. Bóg jest święty, a mój grzech jest zaprzeczeniem Jego świętości.

Weryfikacją naszego przyjęcia Chrystusa i cudem przekraczającym ustanie walki o byt w przyrodzie, mogą być słowa św. Pawła: A Bóg, który daje cierpliwość i pociechę, niech sprawi, abyście wzorem Chrystusa te same uczucia żywili do siebie i zgodnie, jednymi ustami wielbili Boga i ojca Pana naszego, Jezusa Chrystusa. Dlatego przygarniajcie siebie nawzajem, bo i Chrystus przygarnął was – ku chwale Boga.Nim więc odwrócisz się na pięcie i odejdziesz w nicość ...

Ks. Lucjan Bielas

Ogłoszenia duszpasterskie
II Niedziela Adwentu - 04.12.2022 r.

1. Dzisiaj przeżywamy 2. Niedzielę Adwentu. W Kościele w Polsce i w parafiach polonijnych, obchodzimy XXIII Dzień Modlitwy i Pomocy materialnej Kościołowi na Wschodzie. W dniu dzisiejszym święcimy „Opłatki” na nasze stoły wigilijne. Z pomocą naszych wiernych, będziemy dostarczać je do naszych rodzin. W naszym kościele, można nabywać i zabierać dla swoich rodzin, sąsiadów, przyjaciół i znajomych „Opłatki” oraz Świece wigilijne „Caritas” w cenie 7 zł i 18 zł.
2. Po Mszy św. godz. 07.30, będzie spotkanie „Żywego Różańca” i „Zmianka” tajemnic. „Kiermasz świąteczny” organizowany przez naszą Grupę Charytatywną, będzie miał miejsce w czasie dwóch niedziel: 11 i 18 grudnia. Chcemy również zorganizować „Wigilię” dla naszych wiernych oraz członków Grup i wspólnot parafialnych, w niedzielę 18 grudnia. Wszystkich chętnych, by wziąć udział w naszym „Opłatkowym” spotkaniu, proszę o zgłaszanie się do zakrystii lub do osób z Grupy Charytatywnej.
3. Przez cały Adwent, w dni powszednie, Msze św. roratnie o Najśw. Maryi Pannie, są o godz. 17.00! Zapraszam wszystkich do udziału w Roratach!
4. We wtorek, jako pierwszy miesiąca, od godz. 16.00 będzie Adoracja Najśw. Sakramentu z modlitwą o dary Ducha Św. dla całej wspólnoty parafialnej. O godz. 17.00 będzie Msza św. na Uwielbienie Ducha Św., z prośbą o Jego łaski i działanie.
5. Nowenna do Matki Bożej Nieust. Pomocy w środę, będzie po Mszy św. o godz. 17.00.
6. W czwartek, 8 grudnia, będziemy przeżywali uroczystość Niepokalanego Poczęcia N. M. P. Msze św. w tym dniu w naszym kościele, będą o godz.: 09.00 rano, w południe o godz. 12.00 w „Godzinę łaski” dla świata z modlitwą różańcową i o godz. 17.00. Po Mszy św. o godz. 17.00, będzie nabożeństwo do św. Antoniego Padewskiego.
7. Dziękuję wiernym z ulicy Stalowej, nr: 1, 1 / I, za sprzątanie kościoła oraz za ofiarę na kwiaty i na Mszę św., która za wszystkie rodziny i wiernych z tych bloków, będzie: w środę 14 grudnia o godz. 17.00. W nowym tygodniu, o sprzątanie kościoła prosimy wiernych z ulicy Stalowej 8, do piętra 5, w sobotę po Mszy św. ok. godz. 18.00.
8. Na stolikach są nowe numery prasy katolickiej: „Niedzieli” i „Gościa Niedzielnego”.

Intencje mszy św. od 04 do 11 grudnia 2022 r.

II Niedziela Adwentu – 04.12:

• godz. 07.30 - za: „Żywy Różaniec”.
• godz. 09.30 - za: † Barbarę Grotkiewicz z ok. d. imienin – int. od męża i dzieci z rodzinami, † Marzenę i Ryszarda Sikorę – int. od sąsiadów z ul. Okólnej i od znajomych z Os. Kalety.
• godz. 11.00 - za: Górników, szczeg. z naszej par., żyjących i zmar., z ok. dnia św. Barbary, † Stefanię Kluzek z ok. 16 rocz. śm. – int. od córki z rodziną.
• godz. 12.30 - za: † Halinę Kamińską – VII Msza św. gregoriańska - int. od syna z rodziną.

Poniedziałek – 05.12:

• godz. 17.00 - za: † Halinę Kamińską – VIII Msza św. gregoriańska - int. od syna z rodziną, Dusze w Czyśćcu cierpiące, najbliższego wybawienia.

Wtorek – 06.12:

• godz. 17.00 - za: na Uwielbienie Ducha Świętego.

Środa – 07.12:

• godz. 17.00 - za: † Danielę Wawrzczak – int. od uczestn. pog., † Teodorę Zarzycką – int. od int. od sąsiadów z ul. Baczyńskiego, nr: 5, 5a, 5b, 5c oraz od przyjaciół i znajomych z ulic: Baczyńskiego i Podjazdowej, † Marzenę i Ryszarda Sikorę – int. od sąsiadów z ul. Okólnej i od znajomych z Os. Kalety.

Czwartek – Uroczystość Niepokalanego Poczęcia - 08.12:

• godz. 09.00 - za: † ojca Jana Koniecznego w 15 rocz. śm. - int. od córek.
• godz. 12.00 - za: w intencji nawrócenia zatwardziałych grzeszników i o łaski dla świata.
• godz. 17.00 - za: † Annę i Włodzimierza Czerniaka – int. od córek.

Piątek – 09.12:

• godz. 17.00 - za: † Halinę Kamińską – XII Msza św. gregoriańska - int. od syna z rodziną, † Wiesława Przybysza z ok. dnia imienin.

Sobota – 10.12:

• godz. 17.00 - za: † Helenę Figiel w 12 rocz. śm.

III Niedziela Adwentu – 11.12:

• godz. 07.30 - za: Marię Brudek z ok. dnia imienin – int. od koleżanek.
• godz. 09.30 - za: † Barbarę Grotkiewicz – int. od uczestn. pog., † Marzenę i Ryszarda Sikorę – int. od sąsiadów z ul. Okólnej i od znajomych z Os. Kalety.
• godz. 11.00 - za: † Teodorę Zarzycką – int. od sąsiadów z ul. Baczyńskiego, nr: 5, 5a, 5b, 5c oraz od przyjaciół i znajomych z ulic: Baczyńskiego i Podjazdowej, † Barbarę Nowakowską i zmar. z rodzin: Nowakowskich, Piejków, Sosnowskich i Pałęgów.
• godz. 12.30 - za: Sebastiana Kowalika z ok. 40 rocz. urodzin, o Boże błogosław., potrzebne łaski i opiekę Matki Bożej – int. od żony z dziećmi.

Czy Chrystus znajdzie Siebie, we mnie?
(Iz 2,1-5; Rz 13,11-14; Mt 24,37-44)

Czuwać i być gotowym, to zaleca nam dzisiaj Jezus Chrystus, jako przygotowanie na Jego powtórne przyjście. Nastąpi ono niespodziewanie. Ludzie będą zanurzeni w swojej codzienności i tak zajęci swoim tu i teraz, że ten dzień ich zaskoczy. Znamienne jest nawiązanie przez Jezusa do potopu, do wydarzenia, o którym mówią przekazy zachowane na całej ziemi, we wszystkich niemal kulturach. Choć te opowieści są różne w treści, wszystkie informują o kataklizmie wodnym i o tym, że był karą za ludzkie grzechy. Niektóre wspominają podobnie jak Biblia o tylko niewielu uratowanych. Opis biblijny pośród tych przekazów jest najbardziej wyrazistym przekazem, który za wolą Pana Boga miał przetrwać jako swoistego rodzaju tekst edukacyjny dla całej ludzkości. Nieopanowane wielożeństwo i nieopanowana rozpusta zapanowały na ziemi i ściągnęły na ówczesnych mieszkańców zasłużoną karę Stwórcy. Bóg Jahwe zachował jedynie Noego i jego rodzinę, albowiem jako jedyny był Mu miły, odznaczał się on niezwykłą prawością wśród ówczesnego pokolenia. Czyli relację z Jahwe przekładał na relacje z drugim człowiekiem i otaczającym go światem. A owe relacje zapewne nie były łatwe, kiedy to, na polecenie Boga zaczął budować arkę tam, gdzie nie było wody. To właśnie, dla innych mieszkańców ziemi niezrozumiałe posłuszeństwo, wyglądające w ich oczach na całkowitą głupotę, uratowało Noego i jego najbliższych (por. Rdz 6,1 – 9,17).

Chrystus przez swoje pierwsze przyjście, kiedy to zamieszkał pośród nas, będąc prawdziwym człowiekiem, przygotowuje nas na swoje drugie przyjście, kiedy objawi się nam, jako Sędzia sprawiedliwy i miłosierny. Syn Boży uczy nas swoim ludzkim życiem, jak mamy przeżyć nasze życie, tak jak On będąc w mniejszości, aby dawać przykład dla wielu. To bycie mniejszością, tak charakterystyczne dla Noego, dla wybitnych postaci Starego Testamentu, a przede wszystkim dla Jezusa i Jego prawdziwych uczniów, jest ściśle połączone z odpowiedzialnością za wielu. Znakomicie rozumiał to św. Paweł, który doświadczał już wtedy zjawiska charakterystycznego dla wspólnoty chrześcijan. Wielu nawracało się bardzo naskórkowo, można powiedzieć bez wewnętrznej przemiany, bez przemiany obyczajów. Tylko stosunkowo nieliczni, podejmowali codzienne życie z Chrystusem, pozwalając Mu na całkowitą przemianę serc i sumień. Ostrożny w ocenie pierwszych, Paweł niejako inwestuje w drugich, aby paradoksalnie tym pierwszym pomóc. Do otwartych na przemianę, kieruje praktyczne uwagi o ponadczasowym wymiarze: Żyjmy przyzwoicie jak w jasny dzień: nie w hulankach i pijatykach, nie w rozpuście i wyuzdaniu, nie w kłótni i zazdrości. Ale przyobleczcie się w Pana Jezusa Chrystusa i nie troszczcie się zbytnio o ciało, dogadzając żądzom. Kluczowym jest u Pawła stwierdzenie: przyoblec się w Pana Jezusa Chrystusa. Zakłada to tak dalece idące zjednoczenie z Nim, które jest odpowiedzią miłości na Jego miłość, że odważa się powiedzieć: Teraz zaś już nie ja żyję, lecz żyje we mnie Chrystus. Choć nadal prowadzę życie w ciele, jednak obecne życie moje jest życiem wiary w Syna Bożego, który umiłował mnie i samego siebie wydał za mnie (Ga 2,20).

Sąd, na którym wszyscy staniemy i który przyjdzie, Bogu dzięki, w nieoczekiwanej dla nas chwili, będzie zarówno wydarzeniem globalnym, jak i indywidualnym: Wtedy dwóch będzie w polu: jeden będzie wzięty, drugi zostawiony. Dwie będą mleć na żarnach: jedna będzie wzięta, druga zostawiona. Choć na zewnątrz będzie wszystko wyglądało tak samo, Jezus spojrzy w serce każdego człowieka, szukając w nim miłości.

Na początku Adwentu, w świcie przekuwającym lemiesze na miecze i sierpy na włócznie, w świecie popisującym się apostazjami, Chrystus pyta mnie, czy jest w moim sercu miejsce dla Niego? Pyta mnie o to codziennie i codziennie oczekuje odpowiedzi. To właśnie na tym polega – czuwanie. Jednego mogę być pewny, że te moje odpowiedzi, są bardzo brzemienne w skutkach.

Ks. Lucjan Bielas

Ogłoszenia duszpasterskie
I Niedziela Adwentu - 27.11.2022 r.

1. Dzisiaj jest 1-sza Niedziela Adwentu. Rozpoczynamy w Kościele nowy rok liturgiczny oraz czas radosnego przygotowania i oczekiwania na przyjście Pana. Dziś przypada 90 rocznica wielkiego głodu na Ukrainie. Modlimy się w Kościele w Polsce, w intencji sprawiedliwego pokoju w Ukrainie oraz w intencji wszystkich ofiar tamtej zbrodni.
2. Za tydzień, 4 grudnia, w pierwszą niedzielę miesiąca, o godz. 07.30 będzie Msza św. za „Żywy Różaniec”, a po niej będzie spotkanie wspólnoty i „Zmianka” tajemnic. W przyszłą niedzielę, 4 grudnia, poświęcimy „Opłatki” na nasze stoły wigilijne i z pomocą naszych wiernych będziemy dostarczać je do naszych rodzin. Można je będzie również nabyć i zabrać dla swoich rodzin, sąsiadów, przyjaciół i znajomych, w naszym kościele.
   „Kiermasz świąteczny” organizowany przez naszą Grupę Charytatywną, będzie miał miejsce w czasie dwóch niedziel: 11 i 18 grudnia.
   Chcemy również zorganizować „Wigilię” dla naszych wiernych oraz członków Grup i wspólnot parafialnych, w niedzielę 18 grudnia. Wszystkich chętnych, by wziąć udział w naszym „Opłatkowym” spotkaniu, proszę o zgłaszanie się do zakrystii lub do osób z Grupy Charytatywnej.
3. Od poniedziałku 28 listopada, przez cały Adwent, w dni powszednie, Msze św. roratnie o Najśw. Maryi Pannie, będą o godz. 17.00! Zapraszam wszystkich do udziału w Roratach!
4. W środę, 30 listopada, obchodzimy święto św. Andrzeja Ap. Nowenna do Matki Bożej Nieust. Pomocy będzie po Mszy św. o godz. 17.00.
5. W tym tygodniu przypadają pierwsze - czwartek, piątek i sobota miesiąca:
   • w pierwszy czwartek, 1 grudnia:
     • od g. 16.00 będzie „Godzina św.” - Adoracja Najśw. Sakram. z modlitwą o powołania.
     • o godz. 17.00 Msza św., a po niej będzie Nabożeństwo do św. Rity z przekazaniem wiernym poświęconych róż.
   • w pierwszy piątek, 2 grudnia:
     • od g. 09.00 rano, będą Odwiedziny Chorych z sakramentami św.,
     • od g. 16.00 będzie Spowiedź św., o g. 16.30 Nabożeństwo ku czci Najśw. Serca P. Jezusa z „Koronką” do Miłosierdzia Bożego,
     • o godz. 17.00 będzie Msza św. Wynagradzająca Najśw. Sercu P. Jezusa.
   • w pierwszą sobotę, 3 grudnia:
     • od godz. 16.00 będzie Nabożeństwo ku czci Niepokalanego Serca Maryi z modlitwą różańcową,
     • o godz. 17.00 Msza św. Wynagradzająca Niepokalanemu Sercu Matki Bożej.
6. Dziękuję wiernym z ulicy Okólnej, nr od 21 do 65, za sprzątanie kościoła oraz za ofiarę na kwiaty i na Mszę św., która za wszystkie rodziny i wiernych z tej ulicy, będzie: we wtorek 29 listopada o godz. 17.00. W nowym tygodniu, o sprzątanie kościoła prosimy wiernych z ulicy Stalowej, nr: 1, 1 / I, 5, z ulicy Stalowej 11 oraz domów przy ulicy Stalowej, nr: 13 i 15, w sobotę 3 grudnia, od godz. 09.00 rano
7. Na stolikach są nowe numery prasy katolickiej: „Niedzieli” i „Gościa Niedzielnego”.

Intencje mszy św. od 27 listopada do 04 grudnia 2022 r.

I Niedziela Adwentu – 27.11.:

• godz. 07.30 - za: † Danielę Wawrzczak – int. od uczestn. pog.
• godz. 09.30 - za: † Władysławę Słotę w rocz. urodzin – int. od dzieci z rodziną, † Ryszarda Gaja – int. od siostry Jadwigi, Gniewomira Tresenberga w 20 rocz. śm. – int. od rodziny.
• godz. 11.00 - za: † Irenę Rupalę - Kickę – int. od najbliż. rodziny, † Rodziców: Janinę i Tadeusza Rokitę – int. od córki Jadwigi Saneckiej.
• godz. 12.30 - za: † Teodorę Zarzycką – int. od sąsiadów z ul. Baczyńskiego, nr: 5, 5a, 5b i 5c oraz znajomych z ulic: Baczyńskiego i Podjazdowej.

Poniedziałek – 28.11.:

• godz. 17.00 - za: o błogosławieństwo Boże na czas Adwentu dla całej parafii i opiekę M. B.

Wtorek – 29.11.:

• godz. 17.00 - za: rodziny i wiernych z ulicy Okólnej, nr od 21 do 65.

Środa – 30.11.:

• godz. 17.00 - za: rodziny i wiernych z ul. Okólnej, nr od 1 do 20, † Andrzeja Policzkiewicza w I rocz. śm. – int. od brata z rodziną, † Henrykę Giers w I rocz. śm. – int. od rodziny.

I Czwartek m-ca – 01.12.:

• godz. 17.00 - za: Andrzeja Więcławka z ok. 65 rocz. urodzin, o Boże błogosław., zdrowie i potrzebne łaski, † Wiesława Przybysza – int. od Mariana Dylęgowskiego.

I Piątek m-ca – 02.12.:

• godz. 17.00 - za: Wynagradzająca Najśw. Sercu P. Jezusa, † Barbarę Grotkiewicz – int. od uczestn. pogrzebu.

I Sobota m-ca – 03.12.:

• godz. 17.00 - za: Wynagradzająca Niepokalanemu Sercu Maryi.

II Niedziela Adwentu – 04.12.:

• godz. 07.30 - za: „Żywy Różaniec”.
• godz. 09.30 - za: † Barbarę Grotkiewicz z ok. d. imienin – int. od męża i dzieci z rodzinami, † Marzenę i Ryszarda Sikorę – int. od sąsiadów z ul. Okólnej i od znajomych z Os. Kalety.
• godz. 11.00 - za: Górników, szczeg. z naszej par., żyjących i zmar., z ok. dnia św. Barbary, † Stefanię Kluzek z ok. 16 rocz. śm. – int. od córki z rodziną.
• godz. 12.30 - za: † Halinę Kamińską – VII Msza św. gregoriańska.

Ponadczasowy tron
(2 Sm 5,1-3; Kol 1,12-20; Łk 23,35-43)

Wydarzenie, które miało miejsce prawdopodobnie 7 kwietnia roku 30, opodal Jerozolimy, wprawdzie poza murami miasta, ale nieprzypadkowo w pobliżu świątyni, jest w historii świata absolutnie wyjątkowe. Wtedy zapewne tylko dwie osoby w nim uczestniczące miały pełną świadomość jego ponadczasowości. Tymi osobami był Ten, którego wtedy zawieszono na krzyżu, Jezus Chrystus i ta, która pod tym krzyżem stała, Jego Matka, Najświętsza Maryja Panna. Ponadczasowość tego wydarzenia ma trzy wymiary. Dwa z nich są czytelne dla tych, którzy patrzą na nie przez rozum oświecony wiarą. Trzeci wymiar jest dostępny dla każdego człowieka, który stara się popatrzeć na rzeczywistość krytycznie.

Zacznijmy od ludzi wierzących. Kiedy na skutek grzechu, ludzkość popadła w długi względem Stwórcy, których nie była w stanie spłacić, Syn Boży, współistotny Ojcu, z miłości do człowieka stał się jednym z nas, zamieszkał pośród nas i oddał za nas swe ludzkie życie. Gdy właśnie wtedy umierał na krzyżu, dopełniając swej ofiary jako prawdziwy człowiek, przez fakt swej Boskiej natury, nadał jej nieskończoną wartość. Można powiedzieć, nie tylko że zbilansował nasze długi, to jeszcze wypracował nieskończenie wielki kapitał. Ta śmierć Boga otworzyła perspektywy dla wszystkich ludzi wszech czasów. Każdy człowiek na swój sposób jest zapytany przez Boga, na płaszczyźnie swego sumienia, czy chce z tego kapitału skorzystać i mieć w nim swój współudział. Żaden władca tego świata nie jest w możności, dać taką wolność tym, którzy się do niego przyznają. Nieprzypadkowo ewangelista św. Łukasz, opisując scenę ukrzyżowania Jezusa, akcentuje reakcję dwóch złoczyńców, których obok Niego powieszono . Jeden z nich Mu urągał, drugi zaś karcąc swego towarzysza, wyznał swoją winę i rzekł: „Jezu, wspomnij na mnie, gdy przyjdziesz do swego królestwa”. Ten dobry łotr, bo tak wpisał się w historię świata, mimo że sam oskarżony i miał nie lada problem, trzeźwo ocenił postawę współoskarżonego Chrystusa. I wtedy, kiedy wielu się pogubiło, on się odnalazł.

Drugi ponadczasowy wymiar tego wydarzenia jest zawarty w ustanowionej przez Jezusa Eucharystii. Kiedy to właśnie wtedy, gdy Jezus przez usta kapłana wypowiada słowa konsekracji, następuje UOBECNIENIE Jego dzieła zbawczego. W tym absolutnie niepojętym dla umysłu ludzkiego TERAZ, DZISIAJ, człowiek wierzący jest świadkiem i uczestnikiem tamtych, jedynych i niepowtarzalnych wydarzeń. Dla niewierzącego, a może to być nawet kapłan, jest to jedynie teatr liturgiczny, połączony z uprawianiem retoryki, często nie najlepszego gatunku. Człowiek wierzący tak jednoczy się wtedy ze swoim Królem obecnym pod postaciami chleba i wina, że żyje Nim, z Nim umiera i zmartwychwstaje, aby mieć z Nim udział w zmartwychwstaniu i królowaniu. Życie Eucharystią to zupełnie inna kategoria bytu człowieka na tym świecie.

I wreszcie trzeci ponadczasowy wymiar śmierci Jezusa jest dostępny wszystkim myślącym. Opisana przez św. Łukasza i innych Ewangelistów, scena ukrzyżowania Chrystusa na Golgocie trwa i do końca świata trwała będzie. Albowiem krzyż Jezusa Chrystusa, prawdziwego Boga i prawdziwego Człowieka raz wbity w ziemię jest nie do usunięcia. I paradoksalnie im bardziej chce się go wyrwać, tym bardziej wrasta, im bardziej chce się go zapomnieć, tym bardziej krzyczy, im bardziej chce się go wyśmiać, tym bardziej dotyka prawdą. Te paradoksy można w nieskończoność mnożyć. Dotyczą zarówno życia jednostek, jak i społeczeństw.

Ta Pasja zakończy się w momencie powtórnego przyjścia Jezusa Chrystusa Króla w Jego chwale, jako jedynego sprawiedliwego i miłosiernego Sędziego. Nasza mądrość sprowadza się do tego, aby podczas naszego krótkiego pobytu na ziemi, na tym wzgórzu Golgoty zająć właściwe miejsce i przyjąć właściwą życiową rolę nim spadnie kurtyna naszej śmierci.

Ks. Lucjan Bielas