Natychmiast
(Iz 8, 23b – 9, 3; 1 Kor 1, 10-13. 17; Mt 4, 12-23)

Kontynuując dzieło uwięzionego Jana, Jezus zmienił sposób działania. Jan był zawiązany z wodami Jordanu, gdzie nauczał lud, a nawracającym się udzielał chrztu. Zapowiadany przez niego Jezus, który miał chrzcić Duchem Świętym, zgodnie z mesjańską zapowiedzią proroka Izajasza, ruszył w drogę, aby dotrzeć do żyjących w ciemności ze światłem nowej nauki radykalnie przemieniającej życie współczesnych i przyszły świat.

Swą naukę Jezus nazwał „dobrą nowiną”. Termin ten, w języku łacińskim – „evangelia”, był w czasach Jezusa Chrystusa używany przez cesarzy rzymskich w ich obwieszczeniach, niezależnie od ogłaszanej treści. W świecie Imperium Rzymskiego, w którym władza cesarska, po reformach Oktawiana Augusta, została znacznie wzmocniona, a kult ducha opiekuńczego władcy, zwany geniuszem, nadał jej boski rys, Jezus Chrystus, cieśla z Nazaretu wyrusza w drogę ze swoją Ewangelią. Po ludzku, bez szans, ale z perspektywy jego – Syna Bożego, sprawa wygląda zupełnie inaczej. To On jest prawdziwym królem i władcą, dysponującym boską mocą, a nie tylko zastępami legionów i sprawną administracją. To On jest wszechmogącym, nieśmiertelnym Bogiem, który na ziemi buduje królestwo prawdy mające swój wymiar wieczny. Tego senat rzymski swoim władcom, mimo szczerych chęci i dzielnych wysiłków, zaoferować nie mógł.

To tylko Jezus Chrystus ma prawo powiedzieć światu, że przyniósł dla niego DOBRĄ NOWINĘ, która jest deklaracją prawdziwej miłości Boga do człowieka, a nie polityczną retoryką doczesnego władcy. Gdziekolwiek Jezus Chrystus się pojawia, Jego boska wszechmoc i nieskończona miłość wychodzi naprzeciw wszelkiej ludzkiej biedzie i tej duchowej i cielesnej. Jest to prawdziwe całościowe uzdrowienie człowieka, który jest gotowy na spotkanie z Bogiem. Te spotkania z Jezusem i te cudowne przemiany nie mają tylko i wyłącznie doczesnego charakteru, lecz otwierają człowieka na wieczność, którą tylko Bóg może zagwarantować.

Jest to fantastyczne, że budowa najwspanialszego i siłą faktu nieprzemijającego królestwa, dokonuje się na ludzkich drogach. To właśnie na nich, człowiek spotyka nieustannie wędrującego Jezusa Chrystusa, który nie tylko ciągle po nich chodzi, ale również naucza i uzdrawia i tak krok po kroku zdobywa świat.

Jak więc zachować się w spotkaniu z Chrystusem, aby się z Nim nie rozminąć? Jak zachować się, aby będąc człowiekiem, nie rozminąć się z Bogiem; będąc śmiertelnym, nie wzgardzić Wiecznym; będąc słabym nie przejść obojętnie wobec Wszechmocnego; będąc spragnionym miłości nie zauważyć jej Źródła?

Dzisiejsza ewangeliczna opowieść o powołaniu Szymona i jego towarzyszy rybaków na uczniów zawiera właściwą odpowiedź. Otóż ci dawni uczniowie Jana, na zaproszenie Jezusa, wiedząc, kim jest, natychmiast zostawili wszystko i poszli za Nim. Nie w tym, co robili do tej pory, ale w Nim położyli całą swoją nadzieję. Kluczowe jest słowo NATYCHMIAST. Trzeba wiedzieć, co natychmiast muszę zostawić i co natychmiast muszę wybrać. Tam, gdzie jest spotkanie z Jezusem, ociąganie się jest dużą nieroztropnością. Co zyskujemy?

Ostatnio świat obiegło jedno zdanie wypowiedziane jako ostatnie, przez umierającego Benedykta XVI: Panie ja Ciebie kocham. Jasne połączenie się umierającego Papieża z Szymonem Piotrem, który odpowiada Jezusowi na pytanie: - czy kochasz Mnie? (J 21,17) Oni dawali Jezusowi tę odpowiedź przez całe swoje życie.

To tak właśnie działa królestwo Boże, królestwo serc, umysłów doświadczających miłości Boga i dających jasną odpowiedź, życiem, śmiercią i uwielbieniem w wieczności. W tę odpowiedź jest przedziwnie wpisane – NATYCHMIAST!

Ks. Lucjan Bielas

Ogłoszenia duszpasterskie
3. Niedziela zwykła - 22.01.2023 r.

1. Dzisiaj jest III Niedziela zwykła w roku liturgicznym, która z ustanowienia papieża Franciszka, obchodzona jest jako „Niedziela Słowa Bożego”.
2. Msze św. w naszym kościele w czasie trwania „Kolędy”, do środy 25 stycznia, będą o godz. 07.00 rano, a od czwartku 26 stycznia o godz. 18.00.
3. W środę 25 stycznia, w święto Nawrócenia św. Pawła Ap., zakończy się w Kościele „Tydzień Modlitw o Jedność Chrześcijan”. W środę Nowenna do Matki Bożej Nieust. Pomocy, będzie po porannej Mszy św.
4. W czwartek, jako czwarty miesiąca, o godz. 18.00 Msza św., a po niej Nabożeństwo do św. O. Pio, a następnie spotkanie Grupy Modlitwy św. O. Pio.
5. Dziękuję wiernym z ulic : Poleśnej i Torfowej, za sprzątanie kościoła oraz za ofiarę na kwiaty i na Msze św., które za wszystkie rodziny i wiernych z tych ulic, będą : w środę 8 lutego o godz. 18.00. Sprzątanie kościoła w nowym tygodniu, w piątek 27 stycznia od godz. 19.00, powierzamy wiernym z ulic : Borowej i Piwonii.
6. Na stolikach jest prasa katolicka, numery „Gościa Niedzielnego” i „Niedzieli”. Zachęcam gorąco do czytania!

Intencje mszy św. od 22 do 28 stycznia 2023 r.

III Niedziela zwykła – 22.01.:

• godz. 07.30 - za: na Uwielbienie Trójcy Najśw., z podziękowaniem za otrzymane łaski, z prośbą o dalszą Bożą pomoc, opiekę, błogosławieństwo i zdrowie dla Siostry Angeliki i wszystkich Sióstr w klasztorze w Imbramowicach oraz o życie wieczne dla Siostry Marii Faustyny Przybysz.
• godz. 09.30 - za: † Mariannę Florczyk – int. od syna z żoną, † Emilię Wojtasik – int. od koleżanki Aliny Szczerbińskiej z rodziną.
• godz. 11.00 - za: † Helenę Wajzler – int. od córki z mężem.
• godz. 12.30 - za: Nataszę Kowalik w 7 rocz. urodzin i Daniela Krzysztoń w 2 rocz. urodzin – int. od mamy i chrzestnej.

Poniedziałek – 23.01.:

• godz. 07.00 - za: † Wiesława Przybysza - XXIII Msza św. gregoriańska - int. od żony z rodz.

Wtorek – 24.01.:

• godz. 07.00 - za:

Środa – 25.01.:

• godz. 07.00 - za: † Wiesława Przybysza - XXV Msza św. gregoriańska - int. od żony z rodz.

Czwartek – 26.01.:

• godz. 18.00 - za: Grupę Modlitwy św. O. Pio.

Piątek – 27.01.:

• godz. 18.00 - za: † Wiesława Przybysza – XXVII Msza św. gregoriańska - int. od żony z rodz.

Sobota – 28.01.:

• godz. 18.00 - za: † Barbarę i Ryszarda Kozubskich oraz † Marię i Mieczysława Kozubskich.

Ogłoszenia duszpasterskie
2. Niedziela zwykła - 15.01.2023 r.

1. Dzisiaj jest II Niedziela zwykła w roku liturgicznym.
2. W środę 18 stycznia, rozpoczyna się w Kościele Tydzień Modlitw o Jedność Chrześcijan.
3. Msze św. w naszym kościele w czasie trwania „Kolędy”, do środy 25 stycznia, będą: od poniedziałku do piątku o godz. 07.00 rano, a w soboty o godz. 18.00.
4. W środę Nowenna do Matki Bożej Nieust. Pomocy, będzie po porannej Mszy św.
5. W sobotę 21 stycznia obchodzimy „Dzień Babci”, a w następną niedzielę - „Dzień Dziadka”. Pamiętajmy o nich w naszych modlitwach.
6. Za tydzień w niedzielę 22 stycznia, po Mszy św. o godz. 12.30, młodzież z Zespołu Szkół Technicznych „Fablok” w Chrzanowie, wystąpi i zaprasza na kolędowanie.
7. Dziękuję wiernym z ulic: Włościańskiej, Ludowej i Działkowej, za sprzątanie kościoła oraz za ofiarę na kwiaty i na Mszę św., która za wszystkie rodziny i wiernych z tych ulic, będzie: w środę 8 lutego o godz. 18.00. Sprzątanie kościoła w nowym tygodniu, w sobotę 21 stycznia od godz. 09.00 rano, powierzamy wiernym z ulic: Poleśnej i Torfowej.
8. Na stolikach jest prasa katolicka, numery „Gościa Niedzielnego” i „Niedzieli”. Zachęcam gorąco do czytania!

Chrzest – obrzęd, czy misterium?
(Iz 49, 3. 5-6; 1 Kor 1, 1-3; J 1, 29-34)

Dzisiaj św. Jan Chrzciciel wyjawia nam swoją najgłębszą tajemnicę dotyczącą jego wyjątkowej relacji z Bogiem. Właśnie ta relacja nadała misji jego życia wyjątkowe i ponadczasowe znaczenie. Warto więc przytoczyć jego słowa: Ten, który mnie posłał, abym chrzcił wodą, powiedział do mnie: „Ten, nad którym ujrzysz Ducha zstępującego i spoczywającego na Nim, jest Tym, który chrzci Duchem Świętym”. Ja to ujrzałem i daję świadectwo, że On jest Synem Bożym". Tak więc Jan w swym osobistym doświadczeniu Boga poznał Go jako Trójjedynego. Wykonując polecenie Ojca i wskazując Syna, nad którym spoczął Duch Święty, ukazuje również i nam tę najważniejszą tajemnicę, w którą wprowadzi nas Chrystus przez swój chrzest w Imię Ojca i Syna i Ducha Świętego. Uczestniczenie przez wiarę w życiu samego Boga, w ten niepojęty rozumem ludzkim „wir” miłości między Ojcem, Synem i Duchem Świętym, jest dla nas nową formą życia na ziemi, życia, które nie kończy się śmiercią. Przekaz tej wiary i chrzest Chrystusowy, to jest klucz do prawdziwego szczęścia człowieka, które nie tylko jest wieczne, ale i ludzkiej doczesności nadaje właściwy sens. W takim znaczeniu możemy mówić o nowym narodzeniu człowieka, o jego nowym życiu w rodzinie Boga. Jest to sformułowanie dalekie od frazesu.

Funkcjonująca od starożytności chrześcijańskiej praktyka chrztu dzieci mających wierzących rodziców jest wyrazem głębokiej odpowiedzialności za życie człowieka w całym tego słowa znaczeniu. Z jak wielkim szacunkiem myślimy, patrząc na swoje życie o tych, którzy nie tylko przedstawili nas do chrztu, ale zadbali o to, aby to nowe życie w nas wzrastało. Ta postawa rodziców pomogła nam z całą świadomością i wolnością wziąć odpowiedzialność za to nasze nowe życie, a także i za tych których nam Bóg postawił na drodze.

Wyzwania dzisiaj są duże. Już kilkadziesiąt lat temu Sługa Boży bp Jan Pietraszko stwierdził, że zasadniczy problem tkwi tym, że: chrześcijańscy rodzice patrzą na chrzest jak na obrzęd, który trzeba możliwie przyzwoicie i wystawnie urządzić, a tymczasem we chrzcie rodzi się nowe życie, którego oni nie dostrzegają, nie respektują, nie wyciągają z tego zdarzenia żadnych konsekwencji.

Dalej Sługa Boży zauważa, że w bardzo wielu wypadkach tego narodzenia się przez chrzest nowego człowieka dla Boga: krąg otaczających go wierzących ludzi nie zauważa /…/jakby wyrzucając je z całym spokojem i obojętnością poza próg własnej troski i opieki, nie dając mu możliwości rozwoju do dojrzałości wyznaczonej przez Boga.

Zdaniem Biskupa ścierają się dwie wizje chrztu, - chrzest potraktowany jako obrzęd, który się organizuje i odhacza i chrzest przeżyty jako misterium, w którym ktoś w imieniu Boga mówi do dziecka: ty jesteś mój i będziesz żył. Tylko takie podejście do chrztu – jako misterium jest wypełnieniem woli Boga i ma sens.

Sługa Boży kończąc swoje wystąpienie, wzywał szeroko rozumiany Kościół do refleksji i rachunku sumienia.

Od tamtego kazania, od tamtej analizy i zachęt, minęło ponad 40 lat.

Ks. Lucjan Bielas

Intencje mszy św. od 15 do 21 stycznia 2023 r.

II Niedziela zwykła – 15.01.:

• godz. 07.30 - za: † Danielę Wawrzczak – int. od sąsiadów z ul. Bratków.
• godz. 09.30 - za: † Wiesława Przybysza – XV Msza św. gregoriańska - int. od żony z rodziną.
• godz. 11.00 - za: † Emilię Wojtasik – int. od wnuczka Grzegorza z żoną Izabelą i prawnuczką Emilką, † Helenę Szustak w 1 rocz. śm. i † Juliana Szustaka w 30 rocz. śm. - int. od dzieci z rodz.
• godz. 12.30 - za: † Helenę Wajzler – int. od uczestn. pogrzebu.

Poniedziałek – 16.01.:

• godz. 07.00 - za:

Wtorek – 17.01.:

• godz. 07.00 - za:

Środa – 18.01.:

• godz. 07.00 - za: † Wiesława Przybysza - XVIII Msza św. gregoriańska - int. od żony z rodz.

Czwartek – 19.01.:

• godz. 07.00 - za:

Piątek – 20.01.:

• godz. 07.00 - za: † Wiesława Przybysza – XX Msza św. gregoriańska - int. od żony z rodziną.

Sobota – 21.01.:

• godz. 18.00 - za:

Kolejny Mędrzec przybył do Jezusa
(Iz 60,1-6; Ef 3,2-3a.5-6; Mt 2,1-12)

Kim byli owi ewangeliczni Mędrcy szukający Mesjasza? Czy byli kapłanami Zaratustry? Czy byli astrologami? Czy mieli kontakty z diasporą żydowską, która przecież pozostała w Persji po zdobyciu Babilonu przez Cyrusa II w roku 538 p.n.e.? Takich i podobnych pytań jest wiele i pewnie pozostaną bez jednoznacznej odpowiedzi. Zapewne jednak, dla istoty ewangelicznego przekazu, nie są one aż tak ważne. Faktem jest, że Mędrcy ze Wschodu przeszli dosłownie i w przenośni, bardzo daleką drogę. Trudno spierać się z faktem, że to, co zrobili, roztropność, jaką się wykazali, decyzje, jakie podejmowali i rozeznanie Celu swojej wędrówki, dalece przekraczało ludzkie możliwości.

Dzisiaj Kościół w uroczystość Epifanii, czyli Objawienia Pańskiego, wraz z Mędrcami ze Wschodu, oddaje Jezusowi cześć jako Zbawicielowi całego świata. Również dzisiaj w dzień Epifanii roku 2023, Kościół dziękuje Bogu za kolejnego Mędrca, który osiągnął cel swojej wędrówki. Dziękujemy Bogu za papieża Benedykta XVI, jednego z najwybitniejszych teologów w dziejach Kościoła, którego pogrzeb, nie przypadkowo, wypadł właśnie w przededniu Epifanii. Dzięki temu, że zmarły Papież zostawił szczery i zwięzły opis swojej drogi do Jezusa, szerokie masy wiernych i niewiernych, mają wgląd w kluczowe punkty jego wędrówki. Tym samym pokazał, że droga mędrców jest otwarta dla każdego człowieka uczciwie szukającego prawdy o Bogu i sobie samym.

Duchowy testament Benedykta XVI jest wspaniałym podziękowaniem Mędrca, który dotarł do celu swej życiowej drogi. Przede wszystkim Benedykt dziękuje Bogu, dawcy wszelkiego dobrego daru, który dał mi życie i prowadził mnie przez różne chwile zamętu.

Tak to zwykle jest, że mędrzec z domu wychodzi i do domu wraca, dlatego też Papież dziękuje swoim rodzicom za to, że dali mu życie i dom – który jak jasne światło rozświetla wszystkie moje dni do dziś. Dalej stanowczo stwierdza, że: Jasna wiara mojego ojca nauczyła nas, dzieci, wierzyć i jako drogowskaz stała zawsze mocno pośród wszystkich moich osiągnięć naukowych. Matka zaś znakomicie przekładała swą pobożność na: głębokie oddanie i wielka dobroć, które jak określił Papież: są dziedzictwem, za które nie mogę jej wystarczająco podziękować.

Dom rodzinny stanowiło również rodzeństwo, któremu Benedykt zawdzięcza bardzo wiele: Moja siostra przez dziesiątki lat pomagała mi bezinteresownie i z czułą troską; mój brat jasnością swoich sądów, energiczną stanowczością i pogodą ducha zawsze torował mi drogę; bez tego ciągłego poprzedzania i towarzyszenia mi nie mógłbym znaleźć właściwej drogi.

Nie sposób przecenić wkład Benedykta XVI w naukę. Jego wielkość mierzymy nie tylko ponadprzeciętną wiedzą, ale przede wszystkim pokorą intelektu. Świadczą o tym słowa, co do których szczerości nie można wątpić: Widziałem i widzę, jak z plątaniny hipotez wyłaniała się i znów wyłania rozumność wiary. Jezus Chrystus jest naprawdę drogą, prawdą i życiem - a Kościół, ze wszystkimi swoimi niedoskonałościami, jest naprawdę Jego ciałem.

Duchowy testament Benedykta XVI rzuca mi nowe światło na Mędrców ze Wschodu. Powstały nowe pytania, których nigdy wcześniej sobie nie stawiałem:

- Jakie były ich domy rodzinne, z których wyruszyli w życie?

- Jaka była wiara i miłość ich rodziców i ich rodzeństwa?

- Jakie mieli doświadczenie religijne w swoim dzieciństwie skoro, kiedy gwiazda przyprowadziła ich do celu długiej wędrówki, oni: weszli do domu i zobaczyli Dziecię z Matką Jego, Maryją; upadli na twarz?

- Co mieli w swych sercach i umysłach, że doświadczywszy tej ludzkiej relacji między Matką a Dzieckiem, odkryli w niej obecności samego Boga?

A ponieważ tak już jest, że jako istoty rozumne wszyscy bierzemy udział w wędrówce ewangelicznych Mędrców, wszystkie postawione pytania, odnoszę się do każdego z nas.

- Czy mam odwagę na nie odpowiedzieć?

Ks. Lucjan Bielas

Klucz, którego wielu nie rozumie, albo wręcz go nie chce
(Iz 42, 1-4. 6-7; Dz 10, 34-38; Mt 3, 13-17)

Opisane w dzisiejszej Ewangelii wydarzenie nad Jordanem, to jeden z zasadniczych momentów misji Jezusa Chrystusa. Jezus wie, kim jest – wie, że jest prawdziwym Bogiem, który z miłości do człowieka stał się prawdziwym człowiekiem, który od swego poczęcia w łonie Maryi, wzrastał i wrastał w ludzką społeczność. Sam wolny od grzechu żył pośród grzechem zniewolonych, aby nie tylko przywrócić im wolność, ale też, bycia wolnym ich nauczyć.

To właśnie jest ten moment, kiedy następuje otwarcie nowego etapu Jezusowej misji jako Mesjasza. On to wchodząc w wody Jordanu, prosi swojego krewnego, przyjaciela i największego z proroków, Jana Chrzciciela o chrzest. Jest jednocześnie otoczony grzesznikami, którzy różnili się od pozostałych uwikłanych w zło tym, że widzieli swój grzech i chcieli wykorzystać daną im przez Boga szansę, aby z nim zerwać. Jezus jednoczy się z grzesznikami przez wodę, która symbolizuje obmycie z grzechu. Woda, bez obecności Jezusa i Jego odkupieńczej Krwi, byłaby jedynie pustym znakiem i zewnętrznym wyrazem pobożnego życzenia. Dzięki Niemu woda chrztu nabrała wartości nie tylko wtedy w Jordanie, ale po wsze czasy, aż do skończenia świata.

Wtedy jedynie dwóch ludzi było tego świadomych – Jezus i Jan. Nad Jezusem otwarły się niebiosa i doświadczył w swej ludzkiej postaci zjednoczenia z pozostałymi Osobami Trójcy Przenajświętszej. Doświadcza zjednoczenia z Duchem Świętym, którego rzeczywistości ludzki język nie jest w stanie opisać. Dlatego Ewangelista, mówiąc o Jego zstąpieniu, używa jedynie porównania jak gołębica. Natomiast Ojciec Niebieski przemówił nie tylko do Syna, ale przede wszystkim przemawia do nas: Ten jest mój Syn umiłowany, w którym mam upodobanie.

To doświadczenie Nieba nad wodami Jordanu było niewątpliwie dla Jezusa bardzo ważne i można powiedzieć, stanowiło cudowne przygotowanie do zwycięskiego zderzenia na pustyni z tym, który jest władcą ciemności. Podobnego wsparcia dozna Jezus na Górze Przemieniania, przed modlitwą w Ogrodzie Oliwnym rozpoczynającą Jego mękę. Warto pamiętać o tym, że wsparcia z nieba są dawane każdemu na miarę napotykanych wyzwań i otwartości jego serca.

To doświadczenie nad wodami Jordanu było bardzo ważne dla Jana. Było potwierdzeniem Jego misji i jego relacji do Jezusa i do Jego dzieła. Jan wie, że to Jezus chrzcić będzie Duchem Świętym, i to ten właśnie Jego chrzest będzie dla grzeszników kluczem do nieba.

To doświadczenie nad wodami Jordanu wtedy jest ważne dla mnie dzisiaj. Stawiam sobie pytania:

- Czy mam świadomość, że będąc śmiertelnym grzesznikiem, przez fakt, że jestem ochrzczony, posiadam klucz do szczęśliwej wieczności?

- Czy był taki moment w moim życiu, że ucieszyłem się z tego, że rodzice dali mi klucz do nieba i pokazali, jak on działa?

- Co mam do powiedzenia tym, którzy nie rozumieją znaczenia tego klucza do Domu Ojca Niebieskiego?

Ks. Lucjan Bielas

Ogłoszenia duszpasterskie
Święto Chrztu Pańskiego - 08.01.2023 r.

1. Dzisiaj obchodzimy Święto Chrztu Pańskiego, które jest przypomnieniem chrztu Jezusa w Jordanie i zapowiedzią sakramentu chrztu. Kończy się liturgiczny okres Bożego Narodzenia, ale w tradycji trwa on dalej. Od jutra rozpoczyna się tzw. okres zwykły.
2. Msze św. w naszym kościele w czasie trwania „Kolędy”, do środy 25 stycznia, będą: od poniedziałku do piątku o godz. 07.00 rano, a w soboty o godz. 18.00.
3. W środę Nowenna do Matki Bożej Nieust. Pomocy, będzie po porannej Mszy św.
4. Dziękuję wiernym z ulicy Grota Roweckiego 201 i 203 i z Osiedla Grota, za sprzątanie kościoła oraz za ofiarę na kwiaty i na Mszę św., która za wszystkie rodziny i wiernych z tych ulic, będzie: we wtorek 10 stycznia o godz. 07.00 rano. Sprzątanie kościoła w nowym tygodniu, w sobotę 14 stycznia od godz. 09.00 rano, powierzamy wiernym z ulic: Włościańskiej, Ludowej i Działkowej.
5. Na stolikach jest prasa katolicka, świąteczne numery „Gościa Niedzielnego” i „Niedzieli”. Zachęcam gorąco do czytania!

Intencje mszy św. od 08 do 14 stycznia 2023 r.

Niedziela – Święto „Chrztu Pańskiego” - 08.01:

• godz. 07.30 - za: † Krystynę Wójcik – int. od uczestników pogrzebu.
• godz. 09.30 - za: † Janinę Konieczną z ok. 17 rocz. śm. - int. od córek z rodzinami, † Wiesława Przybysza – VIII Msza św. gregoriańska - int. od żony z rodziną.
• godz. 11.00 - za: Józefę Maj, o Bożą pomoc, opiekę i zdrowie – int. od córki z rodziną, † Annę i Włodzimierza Czerniak – int. od wnuków z rodzinami.
• godz. 12.30 - za: † Emilię Wojtasik – int. od wnuczki Renaty z mężem Mateuszem i prawnuczki Wiktorii.

Poniedziałek – 09.01:

• godz. 07.00 - za:

Wtorek – 10.01:

• godz. 07.00 - za: rodziny i wiernych z ulicy Grota Roweckiego 201, 203 i z Osiedla Grota.

Środa – 11.01:

• godz. 07.00 - za: † Wiesława Przybysza – XI Msza św. gregoriańska - int. od żony z rodziną.

Czwartek – 12.01:

• godz. 07.00 - za: † Ryszarda Figiel w 7 rocz. śm. - int. od córki Elżbiety z rodziną.

Piątek – 13.01:

• godz. 07.00 - za: † Wiesława Przybysza – XIII Msza św. gregoriańska - int. od żony z rodziną.

Sobota – 14.01:

• godz. 18.00 - za: † Witolda Gadomskiego – int. od rodziny Chruzików.