Ogłoszenia duszpasterskie
XXXIV Niedziela zwykła
Uroczystość Jezusa Chrystusa - Króla Wszechświata - 20.11.2022 r.

1. Dzisiaj jest 34. Niedziela zwykła, ostatnia w roku liturgicznym. Obchodzimy równocześnie uroczystość Jezusa Chrystusa, Króla Wszechświata. Kościół oddaje swoje życie oraz całą ludzkość Jezusowi Królowi.
2. Za tydzień, w niedzielę 27 listopada, rozpocznie się okres Adwentu.
3. W dni powszednie, do soboty, o godz.17.30, jest Różaniec św. za naszych bliskich zmarłych.
4. W środę Różaniec za zmarłych, będzie o godz. 17.00, o godz. 17.30 Nowenna do Matki Bożej Nieust. Pomocy i o godz. 18.00 Msza św. Po Mszy św., o godz. 19.00, będzie spotkanie Rady Parafialnej. Zapraszam!
5. W czwartek 24 listopada, jako czwarty miesiąca, po Mszy św. będzie Nabożeństwo do św. O. Pio, a następnie spotkanie Grupy Modlitwy św. O. Pio. Zapraszam!
6. Dziękuję wiernym z ulicy Okólnej, nr od 1 do 20, za sprzątanie kościoła oraz za ofiarę na kwiaty i na Mszę św., która za wszystkie rodziny i wiernych z tej ulicy, będzie: w środę 30 listopada o godz. 18.00. W nowym tygodniu, o sprzątanie kościoła prosimy wiernych z ulicy Okólnej, nr od 21 do 65, w piątek 25 listopada od godz. 19.00.
7. Na stolikach są nowe numery prasy katolickiej: „Niedzieli” i „Gościa Niedzielnego”.

Intencje mszy św. od 20 do 27 listopada 2022 r.

XXXIV Niedziela zwykła - Uroczystość Jezusa Chrystusa Króla Wszechświata – 20.11:

• godz. 07.30 - za: † Bolesława Gaja w rocz. śm. - int. od córki z najbliższymi.
• godz. 09.30 - za: † Pawła Pławeckiego w rocz. śm. - int. od żony i dziećmi z rodziną, † Izabelę i Klaudię Jakubek – int. od brata z rodziną, † Irenę Rupalę - Kickę – int. od najbliż. rodziny.
• godz. 11.00 - za: † Krystynę Wójcik w I rocz. śm. - int. od dzieci z rodziną, † Jacka Zarychtę w I rocz. śm. - int. od żony i dzieci z rodzinami.
• godz. 12.30 - za: † Elżbietę i Ryszarda Millak – int. od córek z rodzinami, † Jakuba Jurczyńskiego – int. od Rodziców i brata, w Intencji P. Bogu wiadomej, o Bożą pomoc, opiekę i błogosław.

Poniedziałek – 21.11:

• godz. 18.00 - za: † Józefę Łutczak w 26 rocz. śm – int. od, † Wiesława Przybysza – int. od córki Anny z mężem.

Wtorek – 22.11:

• godz. 18.00 - za: Mariolę Kowalczyk, o zdrowie i szczęśliwy przebieg operacji – int. od siostry Ewy z rodziną, † Wiesława Przybysza – int. od wnuków: Michała, Magdy i Marty.

Środa – 23.11:

• godz. 18.00 - za: † Ryszarda Fujarskiego w I rocz. śm. - int. od żony i dzieci z rodzinami, † Marzenę i Ryszarda Sikorę – int. od sąsiadów z ul. Okólnej i od znajomych z Os. Kalety.

Czwartek – 24.11:

• godz. 18.00 - za: Grupę Modlitwy św. O. Pio.

Piątek – 25.11:

• godz. 18.00 - za: † Barbarę Grotkiewicz – int. od uczestn. pog.

Sobota – 26.11:

• godz. 18.00 - za: † Andrzeja Okamfera i † Marię Okamfer w 2 rocz. śm.

I Niedziela Adwentu – 27.11:

• godz. 07.30 - za: † Danielę Wawrzczak – int. od uczestn. pog.
• godz. 09.30 - za: † Władysławę Słotę w rocz. urodzin – int. od dzieci z rodziną, † Ryszarda Gaja – int. od siostry Jadwigi.
• godz. 11.00 - za: † Irenę Rupalę - Kickę – int. od najbliż. rodziny, † Rodziców - Janinę i Tadeusza Rokitę – int. od córki Jadwigi Saneckiej.
• godz. 12.30 - za: † Teodorę Zarzycką - int. od sąsiadów z ul. Baczyńskiego, nr: 5, 5a, 5b i 5c oraz znajomych z ulic: Baczyńskiego i Podjazdowej.

Wytrwałość
(Ml 3,19-20a; 2 Tes 3,7-12; Łk 21,5-19)

Musiało to mieć miejsce w pobliżu świątyni jerozolimskiej. Ktoś z zachwytem wypowiedział się o zdobieniach tej budowli. Dla każdego wierzącego Żyda była to święta budowla, miejsce przebywania na ziemi Boga Jahwe, dla Chrystusa zaś dom Ojca Niebieskiego, a przez Jego Boską naturę i Jego dom.

Świątynia była dla Żydów z całego świata miejscem spotkania, modlitwy i składania ofiar, a pośród nich i tej najważniejszej, baranka paschalnego, zapowiedzi ofiary oczekiwanego Mesjasza. Zarówno sakralny charakter tego miejsca, jak i ogrom i piękno samej budowli dawało członkom Narodu Wybranego poczucie bezpieczeństwa.

Chrystus Mesjasz wie, że już za niedługo zostanie Jego ofiara złożona na Golgocie, na wzgórku znajdującym się niemal naprzeciw świątyni, ale już poza miastem. Złoży ją właśnie tam, albowiem będzie ona zadośćuczynieniem Ojcu Niebieskiemu nie tylko za grzechy Narodu Wybranego, ale za grzechy wszystkich ludzi. Jezus, prawdziwy Bóg i prawdziwy Człowiek, mając tego świadomość, wykorzystał zachwyt swoich ziomków nad pięknem tej świątynnej budowli, aby wygłosić jedno z najważniejszych swoich proroctw. Jest to proroctwo nie o końcu świata, ale o jego przemijaniu. Wygłasza je nie po to, aby straszyć swoich współczesnych oraz wierzących w Niego, ale aby przestrzec i zachęcić do mądrego życia, do tego, aby tej Jego obecności na tym świecie i tej Jego ofiary, nie zaprzepaścić.

Dla tych, którzy patrzą krytycznie na swoje przemijające życie i mają pewną wiedzę o historii świata, oczywistym jest pewien paradoks dziejów. Każdy bowiem czas jest zarówno wyjątkowy, jak i pełen wydarzeń, które mimo swej wyjątkowości, przedziwnie się powtarzają. Chrystus je precyzyjnie wymienia: kataklizmy, głód, zarazy, wojny, zaskakujące zjawiska na niebie i ziemi, a także fałszywi prorocy i prześladowania Jego uczniów. To właśnie dla tych, którzy podlegają tym wszystkim dziejowym przemianom i życiowym doświadczeniom, którzy uwierzyli w Niego, Jezus daje podstawowe rady. I tak bycie uczniem Jezusa i całkowite zaufanie Jemu, przekłada się na dawanie świadectwa o Nim. Postawa człowieka wobec tych wszystkich dziejowych prób, a przede wszystkim podczas prześladowań, jest weryfikacją ucznia Jezusowego. Fundamentalne jest Jego zapewnienie, że tego, który się do Niego przyzna, nie zostawi samego. Nie będzie obok, ale będzie tak zjednoczony z nim, że przez niego będzie mówił. Tym samym Jezus dał swoim uczniom największą gwarancję bezpieczeństwa, samego Siebie.

Warto zauważyć, że to poczucie bezpieczeństwa, idzie głębiej niż tylko uratowanie przysłowiowego włosa na głowie, czyli tego, co doczesne, ale przede wszystkim dotyczy tego, co nieprzemijające: Przez swoją wytrwałość ocalicie wasze życie, dosłownie: wasze dusze.

Pewnego razu z moim przyjacielem Johannesem, kapłanem w Bawarii, rozmawialiśmy o tym, jak nie łatwo zachować tożsamość chrześcijanina i kapłana Jezusowego we współczesnym świecie i współczesnym Kościele. W pewnym momencie tej naszej dyskusji zapytałem: Johannes, to co mamy czynić? Odpowiedział jednym słowem: aushalten – wytrwać. Dotarło wtedy do mnie, tak jak nigdy dotąd, to, co Jezus mówi o wytrwałości.

Ks. Lucjan Bielas

Ogłoszenia duszpasterskie
XXXIII Niedziela zwykła - 13.11.2022 r.

1. Dzisiaj jest 33. Niedziela zwykła w roku liturgicznym. To również VI Światowy Dzień Ubogich i XIV Dzień Solidarności z Kościołem Prześladowanym.
2. W przyszłą niedzielę, 20 listopada, ostatnią niedzielę w roku liturgicznym, będzie uroczystość Jezusa Chrystusa Króla Wszechświata.
3. W dni powszednie o godz.17.30, jest Różaniec św. za naszych bliskich zmarłych. Zapraszam!
4. W środę Różaniec za zmarłych, będzie o godz. 17.00, o godz. 17.30 Nowenna do Matki Bożej Nieust. Pomocy i o godz. 18.00 Msza św.
5. W czwartek, jako trzeci miesiąca, po Mszy św. będzie Nowenna do patrona naszej parafii, św. Brata Alberta.
6. Dziękuję wiernym z ulic: Irysów i Konwali, za ofiarę na kwiaty i na Mszę św., która za wszystkie rodziny i wiernych z tych ulic, będzie we wtorek 15 listopada o godz. 18.00.
   W nowym tygodniu, o sprzątanie kościoła prosimy wiernych z ulicy Okólnej, nr od 1 do 20, w piątek 18 listopada od godz. 19.00.
7. Na stolikach są nowe numery prasy katolickiej: „Niedzieli” i „Gościa Niedzielnego”.

Intencje mszy św. od 13 do 19 listopada 2022 r.

XXXIII Niedziela zwykła – 13.11.:

• godz. 07.30 - za: na Uwielbienie Trójcy Najśw. z podziękowaniem za otrzymane łaski, z prośbą o dalszą Bożą opiekę i błogosławieństwo dla Siostry Angeliki i wszystkich Sióstr Norbertanek w Imbramowicach oraz za zm.† Siostrę Marię Faustynę Przybysz.
• godz. 09.30 - za: † Ryszarda Sikorę – int. od siostry Krystyny, † Barbarę Grotkiewicz – int. od ucz. pog.
• godz. 11.00 - za: † Ireneusza Brudka w 6 rocz. śm. - int. od żony z rodziną, † Annę Pawlik, † Franciszka, Zbigniewa i Zenona Pawlików – int. od Lidii.
• godz. 12.30 - za: † Irenę Rupalę - Kickę – int. od najbliż. rodziny.

Poniedziałek – 14.11.:

• godz. 18.00 - za: † Wiesława, Adasia Liszkę, † Marię Pawlik, Dusze w Czyśćcu cierpiące, najbliższego wybawienia.

Wtorek – 15.11.:

• godz. 18.00 - za: rodziny i wiernych z ulic: Irysów i Konwalii, † Helenę Krupę – int. od Lidii Dziedzic i od Sławomiry z rodziną.

Środa – 16.11.:

• godz. 18.00 - za: rodzinę Żurkowskich: Jacka, Martę i Paulinę i ich rodziny, o Boże błogosławieństwo, opiekę i pomoc Matki Bożej, łaskę wiary i zdrowie, † Ryszarda Sikorę – int. od bratowej Cecylii i Ewy, † Jerzego Cieślińskiego – int. od rodziny Więcławków.

Czwartek – 17.11.:

• godz. 18.00 - za: † Wiesława Przybysza – int. od pracowników firmy „Elkana”, † Edwarda Gnojka – int. od sąsiadów.

Piątek – 18.11.:

• godz. 18.00 - za: Matkę chrzestną, o łaskę wiary, zdrowia i sił, o Bożą pomoc i opiekę, † Teodorę Zarzycką – int. od sąsiadów z ul. Baczyńskiego, nr: 5, 5a, 5b i 5c oraz znajomych z ulic: Baczyńskiego i Podjazdowej.

Sobota – 19.11.:

• godz. 18.00 - za: † Barbarę Grotkiewicz – int. od uczestn. pogrzebu.

Do współczesnych saduceuszy
(2 Mch 7,1-2.9-14; 2 Tes 2,16-3,5; Łk 20,27-38)

Był czas, kiedy w wyniku spektakularnych kampanii wojennych Aleksandra Wielkiego (332 p.n.e.), Izraelici utracili swoją wolność i znaleźli się nie tylko pod politycznym, ale także pod kulturowym wypływem cywilizacji helleńskiej. Bardzo wielu Żydów odeszło od wiary w Boga Jedynego i uległo zachwytowi tym, co przyszło, wstydząc się tego, w czym kiedyś wyrośli. Sytuację zaostrzył seleucydzki władca Antioch IV Epifanes (zm. 164/163 p.n.e.), który postanowił przymusowo zhellenizować opornych Żydów. Świątynię w Jerozolimie poświęcono Zeusowi, natomiast na mocy dekretu władcy za wyznawanie wiary przodków i za posiadanie zwojów Tory, groziła śmierć. Niewielu przez swą niezłomną wiarę było w stanie uczynić wiele. Odważna do ostateczności postawa bohaterów pierwszego czytania dzisiejszej liturgii i im podobnych przywróciła wiarę i odwagę wielu zachwianym. W najbardziej dramatycznych momentach dawania świadectwa, zawierzenie Bogu, który jest sędzią sprawiedliwym i wskrzesza umarłych, okazywało się kluczowe, albowiem nadawało śmierci właściwy sens. Te wspaniałe iskry, rozpaliły w latach 166 – 160 p.n.e. powstanie przeciwko Seleucydom, zakończone zwycięstwem Żydów, co po ludzku było mało prawdopodobne.

W dzisiejszej Ewangelii czytamy o słownym ataku na Jezusa dokonanym przez kilku saduceuszów, przedstawicieli bogatego stronnictwa religijno-politycznego, bardzo mocno związanym z nowym okupantem Palestyny, a mianowicie z Rzymianami. To powiązanie finansowo polityczne, niewątpliwie kształtowało ich wyobrażenia religijne, a więc nie wiara kształtowała życie, lecz życie kształtowało wiarę. Odrzucenie zmartwychwstania, a co za tym idzie sądu, było założeniem fundamentalnym. Teraz na ich drodze stanął Jezus. Słysząc Jego naukę o zmartwychwstaniu, przedstawili Mu do rozwiązania wymyślony kazus, zbudowany zarówno na tekście z Księgi Tobiasza ( 3,8), jak i na żydowskim prawie małżeńskim. Pewna kobieta miała w swoim życiu siedmiu mężów, albowiem jeden po drugim umierali, a więc, którego z nich będzie żoną po śmierci?

Jezus wykorzystał to podstępne pytanie, aby dać odpowiedź nie tylko ówczesnym saduceuszom, ale i tym współczesnym, których jest coraz więcej. Ten, który zna całą prawdę o człowieku i całą prawdę o Bogu, zarzucił mędrkom tego świata, bezkrytyczne przenoszenie doczesnych relacji, na życie pozagrobowe: Dzieci tego świata żenią się i za mąż wychodzą. Lecz ci, którzy uznani są za godnych udziału w świecie przyszłym i w powstaniu z martwych, ani się żenić nie będą, ani za mąż wychodzić. Już bowiem umrzeć nie mogą, gdyż są równi aniołom i są dziećmi Bożymi, będąc uczestnikami zmartwychwstania. Warto zwrócić uwagę na kluczowe punkty wypowiedzi Chrystusa:

• uznać człowieka za godnego, może dokonać tylko ten, który go prawdziwie zna, a więc sam Bóg, a nie opinia publiczna. Czyli, sąd Boży jest wpisany w nasze życie.
• udział w świecie przyszłym i powstanie z martwych – jest nagrodą człowieka.
• równi aniołom – równi, to nie znaczy tacy jak aniołowie o takiej samej naturze, jak niebieskie duchy. Będą tak, jak aniołowie wpatrywać się w oblicze Boga. Ludzie prawdziwie zakochani pragną przede wszystkim oglądania twarzy, ukochanej osoby.
• są dziećmi Bożymi, będąc uczestnikami zmartwychwstania. Zmartwychwstał tylko jeden – Chrystus. Mieć udział w zmartwychwstaniu, czyli w Jego zmartwychwstaniu. Mamy tę przewagę nad słuchaczami tej Jezusowej mowy, że świadkowie Jego zmartwychwstania, przekazali nam swoje świadectwo i opisali wyjątkowość ciała Zmartwychwstałego Pana, jako nowej, cudownej kategorii bytu niepodlegającej śmierci. Mamy tę przewagę, że możemy już tu na ziemi przez wiarę jednoczyć się z Chrystusem i razem z Nim mówić do Boga – Ojcze. Mamy tę przewagę, że przez wiarę możemy w Eucharystii przyjąć ciało i krew Jezusa i stać się już tutaj uczestnikami Jego Bóstwa.

Jakże więc dzisiaj możemy być szczęśliwi, dlaczego więc tak często stajemy się głupimi?

Ks. Lucjan Bielas

Czy Ty jesteś szczęśliwy?
(Ap 7, 2-4. 9-14; 1 J 3, 1-3; Mt 5,1-12a)

Kiedyś pewna młoda, urodziwa Pani Profesor, wyznała mi, że ktoś z jej znajomych postawił jej w trakcie jakiejś rozmowy pytanie: czy Ty jesteś szczęśliwa? W tym momencie zrozumiała, że osiągnęła prawie wszystko, i choć jej życie jest pasmem sukcesów, nie mogła powiedzieć o sobie, że jest szczęśliwa. Od tego pytania, od tej refleksji zaczął się jej trudny powrót do Boga, bez którego to wszystko na tej ziemi nie miałoby po prostu sensu.

To właśnie do takich, szukających prawdziwego szczęścia Jezus kieruje dzisiaj swoje zaproszenie, w postaci tzw. Błogosławieństw. Należą one do tradycyjnego języka Biblii. Od tego słowa - błogosławiony, zaczyna się Księga Psalmów:

Błogosławiony mąż, który nie idzie za radą występnych, nie wchodzi na drogę grzeszników i nie zasiada w kręgu szyderców, lecz ma upodobanie w prawie Pana (Ps 1,1).

Pragnienie szczęścia jest wszczepione przez Stwórcę w serce każdego człowieka, podobnie jak i wolność. Szanując ową wolność, Bóg zaprasza nas do udziału w prawdziwym szczęściu, dając swego Syna. Właśnie błogosławieństwa, o których mówi nam dzisiaj Jezus, odzwierciedlają Jego oblicze. Całe Jego życie i śmierć jest realizacją programu Błogosławieństw. Jest rzeczą znamienną, że nie można ich do końca ani wytłumaczyć, ani zrozumieć. Dopiero wtedy, gdy człowiek uwiedziony miłością Boga, ruszy w swoim życiu za Jezusem, poczuje się w nieopisany sposób napełniony takim szczęściem, którego śmierć, dzięki zmartwychwstaniu Chrystusa, nam śmiertelnym, nigdy nie zabierze. Tak pojęte szczęście czyni nas uczestnikami Boskiej natury (2 P 1,4) i życia wiecznego (por. J 17,13).

I tu zaczyna się tajemnica świętych obcowania i nowych perspektyw ludzkiego działania, co zupełnie powala wszelkie pomysły na tzw. reinkarnację. Znakomicie oddał to św. Dominik, który umierając, powiedział do swoich braci: Nie płaczcie, będziecie mieli ze mnie większy pożytek i będę wam skuteczniej pomagał niż za życia. Muszę tu przyznać, że im jestem starszy i krytycznie oceniam swoje życie, tym bardziej widzę i czuję opiekę moich przodków, szczególnie w tym, co jest w nim kontynuacją ich misji. Przypisywanie tych relacji, czy to ślepemu losowi, czy to całkowitemu uzależnieniu od genetyki, wydaje się, delikatnie rzecz ujmując, nierozsądne. Mądrością jest więc aktywna współpraca z Chrystusem oraz modlitewna i rozumna współpraca z przodkami w Świętych Obcowaniu.

Ks. Lucjan Bielas

Ogłoszenia duszpasterskie
XXXII Niedziela zwykła - 06.11.2022 r.

1. Dzisiaj jest 32. Niedziela zwykła w roku liturgicznym.
2. Dziś po Mszy św. o godz. 07.30, będzie spotkanie wspólnoty „Żywego Różańca” i „Zmianka” tajemnic.
3. Na zakończenie każdej Mszy św., adorujemy P. Jezusa w Najśw. Sakramencie.
4. W dniach powszednich do 26 listopada, będzie trwała modlitwa różańcowa za naszych bliskich zmarłych, o godz. 17.30. Zapraszam!
5. We wtorek 8 listopada, od godz. 17.00 będzie adoracja Najśw. Sakramentu z modlitwą o dary Ducha Św. dla całej parafii, o godz. 17.30 Różaniec św. za zmarłych i o godz. 18.00 Msza św.: na Uwielbienie Ducha Świętego i na zakończenie Oktawy urocz. Wszystkich Świętych i modlitwy oktawalnej za naszych zmarłych.
6. W środę Różaniec św. za zmarłych będzie o godz. 17.00, o godz. 17.30 Nowenna do Matki B. Nieust. Pomocy i o godz. 18.00 Msza św. W środę po Mszy św. będzie spotkanie Grupy Charytatywnej.
7. W czwartek, jako drugi miesiąca, po Mszy św. będzie Nabożeństwo do św. Antoniego Padewskiego.
8. W piątek 11 listopada, przypada 104. Rocznica odzyskania niepodległości. Msze św. w naszym kościele w tym dniu, będą o godz.: 07.30, 09.30 i o 12.30 w intencjach Ojczyzny. W piątek 11 listopada, obowiązuje dyspensa ks. Biskupa, od obowiązku zachowania wstrzemięźliwości od pokarmów mięsnych i innych form pokuty. Po południu o godz. 16.00, z okazji święta Niepodległości Polski, w naszym kościele będzie miał miejsce wieczór patriotyczny i wspólny śpiew pieśni patriotycznych. Serdecznie zapraszam!
9. Dziękuję wiernym z ul. Bławatków, za ofiarę na kwiaty. W nowym tygodniu, o sprzątanie kościoła prosimy wiernych z ulic: Irysów, Konwalii, Tulipanów i Astrów, w sobotę 12 listopada od godz. 19.00.
10. Na stolikach są nowe numery prasy katolickiej: „Niedzieli” i „Gościa Niedzielnego”.

Intencje mszy św. od 06 do 13 listopada 2022 r.

XXXII Niedziela zwykła – 06.11:

• godz. 07.30 - za: „Żywy Różaniec”.
• godz. 09.30 - za: † Irenę Rupalę - Kickę – int. od najbliż. rodziny, † Teodorę Zarzycką – int. od sąsiadów z ul. Baczyńskiego, nr: 5, 5a, 5b i 5c oraz od znajomych z ulic: Baczyńskiego i Podjazdowej.
• godz. 11.00 - za: † Ryszarda Sikorę – int. od dzieci: Rafała i Marzeny, † Mariannę Mularczyk w 7 rocz. śm. - int. od córki z rodziną.
• godz. 12.30 - za: Oktawalna za zmarłych z naszych rodzin i parafii.

Poniedziałek – 07.11:

• godz. 18.00 - za: Oktawalna za zmarłych.

Wtorek – 08.11:

• godz. 18.00 - za: Oktawalna za zmałych, na Uwielbienie Ducha Świętego.

Środa – 09.11:

• godz. 18.00 - za: † Stanisławę Woźniak – int. od syna, † Dionizego Tomczyka, † Elżbietę Krawczyk, † Urszulę Pielkę.

Czwartek – 10.11:

• godz. 18.00 - za: † Barbarę Grotkiewicz – int. od uczestn. pog.

Piątek – Święto Niepodległości Polski - 11.11:

• godz. 07.30 - za: w intencji P. Bogu wiadomej.
• godz. 09.30 - za: † Krystynę Szewc w I rocz. śm. - int. od córek z rodzinami, † Janinę Kapral.
• godz. 12.30 - za: Ojczyznę, o Bożą pomoc, opiekę Matki Bożej i dar pokoju – int. od Grupy Modlitwy św. O. Pio.

Sobota – 12.11:

• godz. 18.00 - za: † Teodorę Zarzycką – int. od sąsiadów z ul. Baczyńskiego, nr: 5, 5a, 5b i 5c oraz od znajomych z ulic: Baczyńskiego i Podjazdowej.

XXXIII Niedziela zwykła – 13.11:

• godz. 07.30 - za: na Uwielbienie Trójcy Najśw. z podziękowaniem za otrzymane łaski, z prośbą o dalszą Bożą opiekę i błogosławieństwo dla Siostry Angeliki i wszystkich Sióstr Norbertanek w Imbramowicach oraz za zm.† Siostrę Marię Faustynę Przybysz.
• godz. 09.30 - za: † Ryszarda Sikorę – int. od siostry Krystyny, † Barbarę Grotkiewicz – int. od ucz. pog.
• godz. 11.00 - za: † Ireneusza Brudka w 6 rocz. śm. - int. od żony z rodziną, † Annę Pawlik, † Franciszka, Zbigniewa i Zenona Pawlików – int. od Lidii.
• godz. 12.30 - za: † Irenę Rupalę - Kickę – int. od najbliż. rodziny.

Znaleźć właściwy klucz
(Mdr 11, 22–12, 2; 2 Tes 1, 11 –2, 2; Łk 19, 1-10)

Są architekci projektujący budowle sakralne, mający niezwykłe dary przekazywania w przestrzeni, głębokich treści religijnych. Ich dzieła potrafią przetrwać wieki i zmieniającemu się światu przekazywać niezmienne prawdy. Do takich perełek architektury należy niewątpliwie kościół klasztorny Raitenhaslach w diecezji Passau w Bawarii. Założenie klasztorne z XII wieku należące do zakonu cystersów, wraz z kościołem św. Jerzego, w pierwszej połowie XVIII stulecia zostało gruntownie przebudowane, otrzymując barokowy wystrój, zachowany do dzisiaj. Przez te pełne dynamiki i ruchu figury i malowidła twórcy tamtej epoki, ukazywali żywego Boga w żywym Kościele. Stanowiło to swoistego rodzaju wyznanie wiary i odpowiedź katolików na nowe pomysły na Kościół głoszone przez protestantów. I kiedy wchodzimy do kościoła w Raitenhaslach, takie właśnie odnosimy wrażenie.

Jednonawowa bazylika z wianuszkiem bocznych ołtarzy znakomicie wkomponowanych w filary dźwigające ciężar kolebkowego sklepienia. Wierny, stając w drzwiach wejściowych, doświadcza przestrzeni niezmiernie bogatej i pełnej życia. Kiedy jednak przejdzie przez nawę główną, dotrze do głównego ołtarza i dokona zwrotu o 180˚, dozna szoku. Patrząc z tego miejsca, zobaczy ogromną białą halę z ławkami dla wiernych, a przy nośnych filarach, konfesjonały. Z tego miejsca na wiernych patrzy kapłan, patrzy tak, jak chce ich widzieć Bóg. Żadne figury i malowidła nie zakłócają obrazu człowieka, jego twarzy i duszy. A wkomponowane w tę przestrzeń konfesjonały zapraszają do indywidualnego spotkania z Chrystusem, który jedna człowieka z Bogiem. Tak pojednany i zjednoczony z Chrystusem może wyjść z tej sakralnej przestrzeni i wrócić do domu.

Trudno mi nie myśleć o tym przesłaniu klasztornego kościoła w Raitenhalsach czytając Ewangelię o celniku Zacheuszu. Chrystus spojrzał na niego tak, jak może spojrzeć na człowieka tylko Bóg, spojrzał na niego w prawdzie. Zobaczył jego grzech, zaciekawienie i dobrą wolę. Zawołał go po imieniu, dając tym samym do zrozumienia, że go zna, szanuje i pragnie z nim wejść w relację. Jeszcze bardziej to podkreślił, mówiąc: dziś muszę się zatrzymać w twoim domu. Nie trzeba było stawiania warunków. Zacheusz na tyle słyszał o Chrystusie, że doskonale wiedział, co powinien zrobić, aby Mu otworzyć drzwi. Wiedział doskonale jakim kluczem są one przed Nim zamknięte: Panie, oto połowę mego majątku daję ubogim, a jeśli kogo, w czym skrzywdziłem, zwracam poczwórnie.

Nieraz spotykamy Chrystusa na naszych ulicach i w naszych świątyniach. Nieraz zwraca się do nas po imieniu i wyraźnie oczekuje zaproszenia. Tak trudno nam zdobyć się na odwagę i sięgnąć po właściwy klucz. Może nam brakuje tego, co ten grzeszny celnik Zacheusz miał w sobie – pragnienia zjednoczenia z Bogiem.

Ks. Lucjan Bielas

Kościół klasztorny Raitenhaslach, widok wnętrza od drzwi wejściowych (fot. Ks. Lucjan Bielas).

Kościół klasztorny Raitenhaslach, widok wnętrza od głównego ołtarza (fot. Ks. Lucjan Bielas).